Dit artikel verscheen online bij marketingtribune.nl en offline in het nummer dat 6 juni verschijnt
Je krijgt maar één kans voor een eerste indruk, vonden de bedenkers, dus voor de eerste ‘ledendag voor Nima-members’ worden echt álle klavieren opengetrokken om professionals die leven in marketing een bijzondere dag te bezorgen. Nu de twintigste juni naderbij sluipt, begint alles op z’n plaats te vallen. Een gesprek met de marketingfreaky festivaldirecteur van de NIMA Marketing Day, Luuk Ros.
Door: Nanny Kuilboer
De prequel-film is nét af (zie onderaan dit artikel) en moet de laatste twijfelaars over de streep trekken om toe te geven aan zijn of haar fear of missing out. Wie ‘m bezig ziet zou kunnen denken dat Nima’s Luuk Ros in het dagelijks leven niks anders doet dan marketingevents op festivalformaat organiseren, maar dit wordt toch echt z’n eerste NIMA Marketing Day. Na jaren in marcomvakmedia te hebben gewerkt en een marketinguitstapje naar Praxis, streek Ros anderhalf jaar geleden neer bij de beroepsvereniging voor professionals in Marketing, Communicatie en Sales, waar hij als Manager Content & Business onder meer verantwoordelijk werd voor de programmering en het concept van de eerste NIMA Marketing Day. Daaraan verlenen 54 sprekers hun medewerking in tien ‘tracks’, variërend van ‘The Manager’ of ‘The Story’ tot ‘The You’ en ‘The Tools’. ‘Een soort snoeptrommel voor marketeers die er echt óp zitten’, die echt lid zijn van de marketingclub, vindt Ros.
Dit is niet echt het eerste grote marketingevent speciaal voor Nima-leden toch?
Mèmbers, Nima heeft members! Moest ik ook aan wennen, maar dat klinkt wat kosmopolitischer, denk ik. Je hebt gelijk. Nima heeft eigenlijk altijd congressen georganiseerd. Alleen waren dat veelal meer Poolse landdagen met veel mannen in donkerblauwe pakken. Hét Marketingcongres was dat. De foto’s uit de jaren zeventig daarvan zijn echt episch. Marketingmanagers namen hun secretaresses mee om de aantekeningen bij te houden. Voor mij zelf is het ook niet de eerste keer dat ik betrokken ben bij een groot marketingevent, maar wel voor het eerst met zo’n soort programma. Het thema is zo mooi.
Want?
Nou ja Work, Life, Marketing past heel goed bij het moderne Nima. Vergis je niet: we zijn vijftig jaar jong, bijna iedereen kent een stukje Nima en baseert zijn of haar idee daarop. Wat verrassend weinig mensen weten, is wat Nima echt ís: een beroepsvereniging van professionals die elkaar willen helpen om verder te komen, zodat ze de organisaties waarvoor ze werken verder kunnen helpen. Zo’n dag maakt het mogelijk alles bij elkaar te brengen waar we voor staan: niet de rat race naar de marketingtop, maar leven met een marketingbaan.
Je dacht, een marketingevent hebben we nog niet in Nederland, we gaan er meteen maar vol tegenaan met meer dan 1000 man?
Ja, of… eh nou nee. Het idee ontstond echt in de vereniging. Er bestaan juist heel veel congressen, events, seminars over marketing, zeker in Nederland, maar die gaan over stukjes marketing, zoals reclame of martech. Het woord ‘beurs’ wordt tegenwoordig vermeden als de pest, maar daar heb je er ook nog heel wat van. Eigenlijk blijft het altijd vrij instrumenteel: onderwerp, doelgroep, stel sponsors. Alle geïnteresseerden, onderzoekers, media, kopers en verkopers rond één onderwerp in een zaaltje. We dachten bij de NMD veel meer aan de beroepsgroep. Mensen die in marketing werken, die het vermarkten van producten en diensten als hun vak hebben gekozen, ongeacht de specialistische invalshoek van hun werk.
Een Festival of Marketing, zoals ze dat in Engeland hebben?
Persoonlijk krijg ik overal jeuk als er in een B2B-context over een festival wordt gesproken. Dat doen meestal types die medio jaren negentig een keer naar Mysteryland zijn geweest, of via een sponsordeal een dag op Lowlands waren en willen flirten met het jonge hippe karakter van zulke events. Maar het klopt wel een beetje, als je het betrekt op de wat grotere muziekfestivals. Daar ga je heen omdat je van muziek houdt, nieuwe dingen wilt horen, maar ook omdat je met vrienden iets moois wilt beleven en omdat je van die vibe and tribe houdt: andere mensen die bevlogen zijn, net als jijzelf. De Dutch Design Week is er misschien mee te vergelijken. Daar kom ik zelf heel graag. Die sfeer. Geweldig qua inhoud, enorm relevant, experimenteel en toch ook enorm relaxed om rond te lopen.
Experimenteel klinkt dan weer een tikkie pretentieus…
Vind je? Ga het maar proberen: een marketingpubquiz mét bier, geschreeuw en misschien wel 500 deelnemers. Die hele Fabrique is natuurlijk nogal ongepolijst. Ergens in een torenkamertje zit NIMA4Charity als een stelletje marketingkantklossers ambachtelijk aan een Goededoelencase te werken, we hebben een DJ en de eerste key note is gelijk de grootste marketinghater van Nederland. In de tracks zelf hebben we naar smaakmakers gezocht: De Vegetarische Slager, Artis, Aids Fonds en Cityguys staan daar naast DSM, ABN Amro, Mercedes en Philips.
En daarvan weer de marketeers. Hoe heb je die zo gek gekregen?
Ja mooi hè. Dat hebben we met heel Nima gedaan. We zijn begonnen met een Adviesraad en een ultieme verlanglijst en toen zijn we gaan bellen, mailen, faxen en zeuren. Uitgangspunt was en bleef dat we zoveel mogelijk marketeers met hun poten in de modder op het podium wilden. We kregen ook iets van 150 aanbiedingen, maar dat zijn weer vooral partijen die iets te verkopen hadden en daarmee zijn we juist heel terughoudend geweest.
Geen sponsors? Dat lijkt me sterk. Dit moet zo ongeveer het meest zuivere marketeerspubliek zijn…
Dat is het ook, dus dat merkten we ook wel, maar Nima Members betalen via hun membership voor dit event en wij zijn zelf een vereniging, dus we wilden dat echt kwalitatief en integer houden. Dat geldt ook voor onze mede-organisator BBP Media. Iedereen práát graag over CMO’s, managers en beslissers in marketing, maar wij verénigen ze echt en die hebben geen zin om besprongen te worden door bureaus en leveranciers. Zonder hulp van partners – klinkt ook weer mooier dan sponsors – kan het niet op deze schaal en dat hoeft ook niet. We hebben wel een harde ondergrens aangehouden: 80 procent van het programma wordt ingevuld door marketeers óf docenten die vrijwillig en onbezoldigd hun verhaal komen houden. De partners die als sponsor wél in het programma staan, zijn helden van organisaties. Dat mag best gezegd, want daar zijn we heel gelukkig mee. Ze tekenden voor sponsoring van een tof idee en zullen toch echt zelf moeten zorgen dat hun zaaltje straks vol zit, want de bezoekers vliegen de hele dag alle kanten op. In die zin is het echt een festival ja.
Tot slot: Je mikt op meer dan 1000 bezoekers, hoe kom je erin als je géén lid bent?
Precies zoals je bij poptempel Paradiso binnenkomt: door alsnog even lid te worden. Haha, maar echt, zo werkt het: Een losse kaart kopen kan ook, kost 250 euro en dat vind ik echt value for money. Dit wordt geen brak leveranciersfeestje en het kan niet genoeg benadrukt: wij budgetteren niet op een verlies, maar als we er iets aan overhouden, kennen wij slechts één aandeelhouder en dat is de vereniging zélf. Veel veel slimmer is Nima-lid te worden. Dan betaal je 149 euro, ben je een jaar lid en krijg je een kaart. Daar zitten best veel voordelige kanten aan als dit je vak is. Kijk, ons doel komende jaren is vooral om groter te worden. Meer massa, meer relevantie voor het vak. Tussen die 200.000 professionals in marketing, communicatie en sales in Nederland zitten echt wel meer ambitieuze mensen dan de 3.500 lede… eh members die we nu hebben
Wat ga je zelf eigenlijk doen de twintigste?
Pfff, ik weet het écht niet. Twitterend in een hoekje zitten, beetje naast de DJ-set en héél lang wachten met dat eerste biertje. Zoiets?
Inschrijven voor de Nima Marketing Day en/of lid worden van Nima kan via nimamarketingday.nl.
Locatie DeFabrique
In 1921 bouwde Ulbe Twijnstra zijn lijnolie- en mengvoederfabriek. De fabriek werd gebruikt voor de persing van lijnolie en de productie van veekoeken en werd grotendeels ingericht en bemand door Friese arbeiders. De ligging aan goed vaarwater was belangrijk. Er werd zelfs een eigen insteekhaven gegraven vanuit het Merwedekanaal. Die haven is inmiddels gedempt en omgevormd tot parkeerplaats. Na de Tweede Wereldoorlog ging de fabriek over op de productie van olie uit copra: de gedroogde kokosnootvrucht. In 1962 werd de productie van de olie stopgezet en focuste de fabriek zich volledig op de productie van mengvoer. De productiewijzigingen waren een gevolg van verschuivingen in vraag en aanbod op de wereldmarkt. In 1963 fuseerde Ulbe Twijnstra met Delfia-mengvoeders uit Delft. In 1996 werd de productie naar Deventer verplaatst en verloor de fabriek, waar ooit 300 mensen werk vonden, zijn functie en stond vijf jaar te koop. Mevrouw Krijnie van Eck gaf de fabriek als verjaardagscadeau aan haar man. Daarna richtte het echtpaar het in als evenementlocatie. Het uitgangspunt was het behouden van het historische en industriële karakter van de locatie. DeFabrique in Utrecht is prima bereikbaar per auto en per OV. Er zijn 500 gratis parkeerplaatsen met een uitbreiding daarvan in de directe nabijheid en NS-station Maarssen is gelegen op een afstand van 1.300 meter.