“Hahaha, ik had inderdaad ook verwacht dat daar veel eerder commentaar op zou komen, Edwin. Maar blij dat je het positief oppakt.” Toen ik op LinkedIn een veel gelikete post van Chris Coolen voorbij zag komen, viel het me op dat niemand het echt geniale van zijn bijdrage had gezien. Er stonden veel reacties onder, maar ik was de eerste (reactie nummer 217) die wees op het feit dat hij een advertentie had verpakt in een mooi stukje content. Bij mij kwam meteen het woord ‘sandwichen’ naar boven. Ik heb dat vaker.
Chris Coolen is marketeer bij een zonnepanelenbedrijf, hij deelde een post met (nota bene) de titel ‘Waarom niemand je content leest’. De post scoorde enorm goed, het aantal likes zit nu al boven de 1.000 en het aantal views is dus vele malen hoger. Maar halverwege de post zag ik dat Coolen als voorbeeld van ‘goede contentmarketing’ een advertentietekst voor zijn zonnepanelen gebruikte, op zich al een prachtige tegenstelling. Tienduizenden mensen weten nu dus dat je bij zijn bedrijf zonnepanelen kunt huren in plaats van kopen – als Coolen een LinkedIn-advertentie had gebruikt voor dezelfde boodschap had iedereen deze genegeerd. Hij sandwichte gewoon.
Viezerik
Mocht je als lezer hele foute associaties bij het woord ’sandwichen’ hebben: shame on you. Met ‘sandwichen’ bedoel ik een vorm van contentmarketing die – als een paard van Troje – je boodschap bij mensen bezorgt terwijl ze een interessant stukje content aan het bekijken/lezen zijn. Ik kwam de laatste tijd verschillende voorbeelden tegen, die ik eens in een kader wil plaatsen. Toevallig wees mijn dochter Fabiën me op een vergelijkbaar voorbeeld op TikTok, maar dat komt later. Eerst iets over…
Lees het gehele artikel van Edwin Vlems RM op 