In merkenland wordt wat afgerommeld. Veel bedrijven en instellingen hebben maar weinig notie van wat een merk nu precies inhoudt. Vaak wordt gedacht dat ze er met een nieuwe huisstijl of een nieuw communicatiebureau al zijn. Dan begint de ellende pas echt omdat klanten maar ook de eigen werknemers zich in de communicatie en de stijl niet meer herkennen. Er is dan sprake van het fenomeen ‘merkruis’.
Het zijn niet de eerste de beste bedrijven die dit overkomt. Zo had Interpolis eind jaren 90 een campagne met opnames in het eigen gebouw waar een werknemer op de wc zat door te werken. De bedoeling was om de inzet van de werknemers te laten zien, maar dat mislukte volledig. Op feestjes en partijen werden er eindeloos grappen over gemaakt. De klanten begrepen van deze commercial helemaal niets en het eigen personeel stond totaal niet achter deze campagne. Dit stukje merkruis leverde dus ongewild heel veel schade op. De identiteit was immers aan het schuiven geslagen. Toen daarna ook nog een commercial kwam met een Interpolis werknemer die in het eigen gebouw een snoepautomaat molesteerde was de maat vol. Het personeel begon fors te klagen richting de directie en wenste duidelijkheid over waar het Interpolis merk voor stond en hoe ze richtlijnen konden krijgen om dit goed uit te voeren. Het was een interessante uitdaging om als merkenspecialist de toenmalige directie hierbij te helpen maar het leidde ook bij mijzelf tot nieuwe inzichten over wat identiteit betekent voor een merk.
Lees deze column op MarketingTribune