Status is een primaire behoefte van de mensheid. In 1943 schreef Abraham Maslow over onze primaire behoeftes. In de ‘Piramide van Maslow’ categoriseert hij de menselijke behoeften in vijf hiërarchische niveaus: Fysiologische behoeften (zoals eten, slapen, seks), Zekerheid (zoals veiligheid, gezondheid), Sociale acceptatie (zoals liefde, vriendschap of erbij horen), Waardering (zoals erkenning, succes en respect van anderen) en tot slot: Zelfontplooiing (zoals studie, jezelf kunnen zijn of zelfbewustzijn). Later werd hier nog een zesde behoefte aan toegevoegd: zingeving.
Status hoort bij het vierde niveau van menselijke behoeften: waardering en erkenning. Mensen hebben van nature de wens om gewaardeerd te worden, om goed uit de verf te komen, of misschien zelfs wel voor beter te worden gezien dan zij daadwerkelijk zijn. Helemaal anno nu, waarin de Instagram feeds bol staan met de mooiste momenten van mensen die er op hun best uitzien. Dit maakt de druk op prestatie en de drang naar status groter. En hoe meer likes hoe beter jij je voelt. Waardering en erkenning van wie we zijn, geeft ons zelfvertrouwen (met als gevolg van de onzekerheid die hier ook uit voortvloeit, dat Instagram nu test met het verbergen van het aantal likes voor de buitenwereld).