Marketing is geen vak waar een hek omheen staat. Waar het begint en waar het eindigt, is een voortdurende bron van polemiek. Marketeer is evenmin een beschermd beroep. Sterker: hele busladingen zelfbenoemde marketingprofessionals zouden nooit langs een ‘ballotagecommissie marketing’ komen. Als die er was, want wie zou ‘m moeten bemensen? Stel dat je iemand zou zoeken voor een seniore marketingfunctie, waar vraag je dan naar? Waar let je op?
Deze donderdag en vrijdag – 10 en 11 oktober – vindt in London het Festival of Marketing plaats; een soort tweedaags snelkookpancongres waar de ontwikkelingen in de uithoeken van het vak én de grote lijn worden besproken, bediscussieerd, toegelicht (ben ik bij trouwens, volgende week een verslag daarvan). Op zich niet zó schokkend, qua levensveranderende marketinginzichten, maar wel jaloersmakend compact. Wat dáár loopt werkt vaak ook echt als marketingprofessional op een marketingafdeling in het Britse bedrijfsleven. De paar duizend bezoekers hebben er een meet & greet met columnisten, wetenschappers, redacteuren, schrijvers, (echt) gezaghebbende bureauspecialisten, kortom álles en iedereen die hen in staat stelt marketeer te zijn. Gegroepeerd rond thema’s die ertoe doen. ‘Marketeer’ als de persoon die past bij de definitie: het creëren, communiceren, leveren en uitwisselen van aanbod dat waarde vertegenwoordigt voor klanten, afnemers, partners en de maatschappij als geheel.
Lees dit artikel op 
